Адкрыццё выставы Дар’і Бармута.”Спробы 2.0″
Ліноўскага аптэка трэці год запар прызнаецца лепшай у вобласці
Па выніках фінансава-гаспадарчай дзейнасці ў 2019 годзе Ліноўская аптэка № 36 заняла першае месца ў вобласці сярод аптэк трэцяй катэгорыі Брэсцкага РУП “Фармацыя”. Адметна, што пераможцай у гэтай намінацыі невялікая вясковая аптэка з’яўляецца тры гады запар.
Штат аптэкі складаецца ўсяго з аднаго чалавека – вось ужо 33 гады тут шчыруе Валянціна Назарчук.
Валянціна Сямёнаўна родам з гэтых мясцін, скончыла ў свой час Ліноўскую школу. Як няцяжка здагадацца, любімым школьным прадметам у дзяўчыны была хімія. А працягнула адукацыю яна ажно ў Рызе, некалькі гадоў давялося працаваць і ў Латвіі. Пасля вяртання на радзіму амаль адразу ўладкавалася на працу ў Ліноўскую аптэку, якая, па сутнасці, за многія гады стала другім домам.
Здольнасці да хіміі, а таксама жаданне дапамагаць людзям вызначылі і будучыню дачок Валянціны Сямёнаўны – абедзве звязалі сваё жыццё з медыцынай.
Што тычыцца ўзнагароды, то дасягнуць такіх высокіх паказчыкаў дапамагаюць адказнае стаўленне да сваіх абавязкаў і чулыя адносіны да вяскоўцаў.
Кацярына ПАШКЕВІЧ, Сяргей ТАЛАШКЕВІЧ (фота).
Простае шчасце людское. Максім і Марына Вяжбіцкія расказалі пра сваю сям’ю
Тэмп жыцця становіцца ўсё больш імклівым, і сучасная жанчына не павінна адставаць ад яго. Але, на думку Марыны Вяжбіцкай, у любыя часы жанчына — гэта, у першую чаргу, любімая і любячая жанчына, жонка і, вядома, шчаслівая мама.
Нашы героі: узнагароджаны шчасцем жыць Павел Бальцевіч
Павел Васільевіч Бальцэвіч нарадзіўся 22 чэрвеня. У дзень, калі пачалася вайна, яму споўнілася 16.
Лёс не песціў юнака і да вайны. У сям’і бацькі-лесніка гадавалася шасцёра дзяцей, таму пра сытнае і бестурботнае дзяцінства можна было толькі марыць. Гадоў з васьмі пайшоў у заробкі — пасвіў жывёлу. Так доўжылася ажно да 1939 года. Не паспелі прызвычаіцца да новай улады, як грымнула вайна.
Время «виртуальности» и вещи из ХХ века: удивительная коллекция учителя информатики
Собирать можно что угодно: ручные работы по какой-то теме, все новинки или, наоборот, вещи из прошлого… Главный вопрос – для чего? Одна из коллекций Александра Гука из агрогородка Линово (Пружанский район) привела к созданию на базе местной школы единственного в Брестской области музея истории вычислительной техники. Но это не последнее увлечение учителя информатики Линовской средней школы, ведь в будущем он мечтает оформить еще один уникальный музей!
Радиостанции, радиолы, радиоточки и громкоговорители, проигрыватели пластинок, телевизоры, видеомагнитофоны, магнитолы, катушечные и кассетные магнитофоны, телефонные аппараты, а также военные, транзисторные, детекторные и ламповые радиоприемники… В коллекции Александра Ивановича аппаратура, которая выпускалась во времена СССР и даже раньше! Увидеть ее могут не только близкие, но и посетители созданного им сайта http://ew3cn.linovo.by/ , где в одном из разделов коллекционер разместил информацию о более 150 уникальных экспонатах.
Якута Василий Лукьянович
Материал для публикации предоставлен Оранчицким СДФ
ПАМ’ЯТІ НЕСТОРА СІЛЮКА
Середа, 30 березня 1960 року
ПАМ’ЯТІ НЕСТОРА СІЛЮКА
Факсфорд, Саск. — Ділимося сумною вісткою з читачами “УС”, іцо 26 січня помер у Вікторія госпіталі в Принс Алберт Нестор Сілюк. Смерть наступила після запізненої операдії на жовч (операцію було йому зроблено після того, як жовч трісла).
Настаўнік-юбіляр Надзея Рысь: «Жыць сёння цікавей, чым учора»
Пагадзіцеся, 90-гадовы юбілей паважанага чалавека — педагога, які выхаваў не адно пакаленне дзяцей, — дастатковая нагода для таго, каб успомніць пра яго на старонках нашай газеты. Сотні былых вучняў Надзеі Мацвееўны Рысі сёння працуюць у самых розных кутках краіны. Яе памятаюць, яе паважаюць, ды і самой настаўніцы з 45-гадовым стажам ёсць што расказаць. Яркія ўспаміны жанчыны могуць дапоўніць любы краязнаўчы матэрыял.
Жанчына-свята
25 кастрычніка свой 80-гадовы юбілей адзначыла самая старэйшая салістка народнага фальклорнага гурта “Бабіна лета” Аранчыцкага сельскага Дома фальклору Ядвіга Мікалаеўна Каляда.
Таццяна Аляхновіч: чакала сям’я і работа
На пытанне: «Ці свядома вырашыла жыць і працаваць у вёсцы?» — Таццяна Аляхновіч адказвае адмоўна. Да такога рашэння яе падштурхнулі жыццёвыя абставіны. У дзяўчыны пасля заканчэння Баранавіцкага каледжа лёгкай прамысловасці па спецыяльнасці «эканаміст» былі спадзяванні застацца ў вялікім горадзе, знайсці добра аплачваемую работу. Але гэта аказалася не так проста. Ды і замуж выйшла за аднавяскоўца, працяглы час знаходзілася ў адпачынку па догляду дзіцяці.