Школьныя буслы будуюць новае гняздо
Лепшыя ў вобласці і трэція ў рэспубліцы. Лёгкаатлеты ДЮСШ №1 правялі ўдалы сезон
Вынікі чарговага, зімняга, сезона падводзяць пружанскія лёгкаатлеты. У скарбонцы нашых спартсменаў медалі рознай вартасці.
Па выніках камандных спаборніцтваў, якія праводзіліся паміж дзіцяча-юнацкімі спартыўнымі школамі вобласці, самымі лепшымі аказаліся лёгкаатлеты з Пружан. У выніку яны адстойвалі гонар Брэстчыны на рэспубліканскім этапе спартакіяды, дзе сярод раённых ДЮСШ сталі бронзавымі прызёрамі.
На здымку: Максім Хільковіч і Уладзіслаў Ільяшук
Не менш удалымі былі асабістыя выступленні нашых бегуноў. Вучань Ліноўскай СШ Максім Хільковіч не першы год займаецца спортам пад кіраўніцтвам В.А.Красько. Сёлета трэніроўкі далі свой плён: ён падняўся на трэцюю прыступку п’едэстала гонару на першынстве рэспублікі па лёгкай атлетыцы сярод юнакоў і дзяўчат 2000—2001 гадоў нараджэння. Хуткасць, з якой пераадолеў дыстанцыю ў 60 метраў, для яго стала асабістым рэкордам.
Мисс Линовочка 2017
Стук у дзверы
Рэальная гісторыя з жыцця пабудаваная на ўспамінах Георгія Антановіча
Мой бацька, Акім Дзям’янавіч Антановіч, нарадзіўся у 1895 року ў сям’і селяніна у в. Лінова. Сям’я была невялікая: бацькі, сястра і два браты. Мелі свой дом, прысядзібныя пабудовы, кавалак зямлі. У 1946 я адшукаў дзедаву хату. У жівых засталіся бацькава сястра Ева і брат Тэафіль з дзецьмі. Continue reading
Казімер Трэмбіцкі
Матэрыял з сайта https://pruzana.wordpress.com
Казімер Трэмбіцкі (Kazimierz Trębicki) [1895-1981] – польскі дыпламат, вучоны, журналіст, палітычны і грамадскі дзеяч за мяжой.
Нарадзіўся 3 студзеня 1895 року ў маёнтку Лінава, Пружаньскага павету. Дзяцінства і маладыя гады прайшлі тут. Менавіта ён і з’яўляецца апошнім уладальнікам гэтага маёнтку, а таксама (MIKITYCZE Z FOLWARKAMI SKOPOWKA I BAŁABANÓWKA), дзе ён гаспадарыў да 1939 року, да прыходу бальшавiкоў.
Палац Трэмбіцкіх. фота да 1939 року
У 1932 ажаніўся з Зоф’яй Лушчэўскай (Zofia Łuszczewska)..
Пасьля савецкай акупацыі быў вымушаны пакінуць радавую сядзібу і з’ехаць у Еўропу.
Служыў у якасці генеральнага консула пры Консульстве Польшчы ў Жэневе.
З сакавіка 1940 К. Трэмбіцкі – саветнік Дэлегацыі РП у Лізе Нацый.
Прадстаўнікі Лігі Нацый на даху Палаца Пячаткі (Pałac Prasy w Krakowie). Казімер Трэмбіцкі (6). 1929 рок
5 ліпеня 1945 займаў пасаду дарадцы амбасады РП пры галандскім ўрадзе.
Пасля вайны працаваў у камітэце адукацыі палякаў у Вялікабрытаніі.
Вечар развітання з надзвычайным пасланцам і паўнамоцным міністрам Польшчы ў Балгарыі Адамам Тарноўскім. K. Trębicki (зверху, з левага боку чацвёрты) фота 1930 року
Быў членам Навукова-даследчага інстытута міжнародных адносін у Лондане.
Памёр у Злучаным Каралеўстве 13 ліпеня 1981 року.
Крыніцы:
www.msz.gov.pl
audiovis.nac.gov.pl
Ревизія Кобринской экономіи
У інтэрнэце ў вольным доступе з’явіўся вельмі цікавы дакумент Ревизія Кобринской экономіи
Матэрыял аб Войтаўстве Лінаўскам знаходзіцца на старонках 172-183. Але цікава будзе праглядзець усю кнігу. На апошніх старонках знойдзеце змест, тлумачэнне значэння старых слоў, паказальнік прозвішчаў і населеных пунктаў якія сустракаюцца ў кнізе.
Вечар сустрэчы выпускнікоў Ліноўскай СШ
Паход з дзецьмі на “Лакатар”. 05.02.2017
ПРУЖАНСКИЙ ПОВЕТ (ИСТОРИЧЕСКИЙ ОЧЕРК)
НИКОЛАЙ РОЗАНОВ (РУЖАНОВ)
ПРУЖАНСКИЙ ПОВЕТ
(ИСТОРИЧЕСКИЙ ОЧЕРК)
ПРУЖАНА
1935.
Перевод: © А.В.Королёв, 2017
См. оригинал на польском языке.
Ольшаны моего детства
Огромное спасибо Добрыниной Валентине Павловне за предоставленный материал.
Глава из родословной Добрыниной В.П.
Ольшаны моего детства – Селение 1866 года – Крестьянское движение 1906 года – Конфиденты – 1941 год – „Ostland”
Я, когда была школьницей, в 1958–60-ом приезжала в Ольшаны к бабе Олесе, сестре моей бабушки Агафьи. До станции Оранчицы – поездом, а километра три – пешком. Запомнились Ольшаны тихой деревенькой, где и людей не видно, с единственной песчаной улицей, но всё это хотелось назвать райским уголком. В каждом дворе чувствовалась спокойная, размеренная жизнь и присутствие «господара» (хозяина). Лето, солнечно, хаты в зелени садов. Одно высокое дерево на всю улицу, не то, что в Сельце… В начале улицы напротив хаты бабы Олеси с деревянным срубом и «журавлём» − колодец, который полдеревни водой поил.