Жертвы политического террора в СССР
http://lists.memo.ru/index7.htm
- Жолнерчук Степан Григорьевич
Родился в 1923 г., д. Обеч Пружанского уезда; белорус; образование н/начальное; крестьянин, единоличное хоз-во. Проживал: Брестская обл., Пружанский р-н, д. Обеч.
Арестован 17 сентября 1947 г.
Приговорен: судебный орган 11 декабря 1947 г., обв.: 72а УК БССР – а/сагитация.
Приговор: 10 лет ИТЛ, 5 лет п/п, отбыв.: Брестская тюрьма Реабилитирован 10 августа 1994 г. Президиум Брест.облсуда
Источник: Белорусский “Мемориал”
- Жолнерчук Степан Максимович
Родился в 1914 г., д. Ольшаны Пружанского р-на Брестской обл.; белорус; образование н/начальное; крестьянин, единоличное хоз-во. Проживал: Брестская обл., Пружанский р-н, д. Ольшаны.
Арестован 23 октября 1940 г.
Приговорен: ОСО 22 марта 1941 г., обв.: 74 УК БССР – Агент польской полиции.
Приговор: 8 лет ИТЛ, отбыв.: Севпечлаг ст.Котлас, освоб. 1941 Реабилитирован 14 апреля 1989 г. УКГБ и Прокуратура Брестской обл.
1-й Источник: Белорусский “Мемориал”
Родился в 1914 г., Брестская обл., Пружанский р-н, д. Ольшаны; белорус; штукатур – печник. Проживал: Брестская обл., Пружанский р-н, д. Ольшаны.
Приговорен: ОСО при НКВД СССР 22 марта 1941 г., обв.: Акт. борьба пр. рев. движения.
Приговор: 8 лет ИТЛ
2-й Источник: База данных “Польские заключенные воркутинских лагерей”
Вайна 1914 года
Урывак з кнігі “Бежанства 1915 года”, стар. 96-97 (2015, Беласток, праграмная рада тыднёвіка “Ніва”)
Айцец Уладзімір Гарустовіч, нараджаны 10 лютага 1890 года ў Скупаве
…
Пазваныя на вайну павінны былі з явіцца на зборныя пункты, а з іх пад камандаю пайсці на чыгуначную станцыю. Памятаю, як ад воінскага начальніка ў Пружанах пагналі нас на чыгуначную станцыю. Падвозяць там таварныя вагоны для пасадкі прызваных на вайну. Назбіралася людзей — мужчын і жанчын. Прыйшлі развітацца, апошні раз пагаварыць, наглядзецца адзін на другога, бо то ж вайна і кожнага чакае смерць. Усюды таўкатня, размовы і размовы без канца, цалаванне, слёзы. А хтось хацеў павесяліцца і заспяваў песню: „I шуміць, і гудзець пасажырка… Недалёка ад вак зала адышла, як завідзела міленька гэта, то адразу на сэрца ўзяла”. Ажно з усходу паказаўся паравоз з вайсковым эшалонам, спяшаўся на заходні фронт. Паравоз з шумам і ляскатам праляцеў праз станцыю і затрымаўся. Салдаты ў новым абмундзіраванні павыскаквалі з вагонаў і беглі на станцыю з чайнікамі і вайсковымі пляшкамі за варам. Было загадана, каб на кожнай станцыі ўмуроўваць катлы і кіпяціць гарачую ваду для войска. Люба было глядзець на салдацікаў, як яны харашэ былі ўбраны: суконная рубашка, падпаясаная жоўтым скураным паяском, на нагах новыя чобаты, на галаве вайсковая фуражка, на плячах пагоны. У першага старшага — яфрэйтара — на пагонах адна белая нашыўка. А калі дзве — то гэта ўжо называўся малодшы унтэр-афіцэр. А калі тры, то называўся старшы унтэр-афіцэр. А калі адна шырокая нашыўка, залацістая, то гэта фельдфебель. Ну, а афіцэры насілі залатыя пагоны са звёздачкамі. „Пра афіцэрскія чыны пазнаеш, як прымуць у войска”, — так павучаў маладога стары чалавек, пабываўшы ўжо ў войску.
На платформах стаялі вайсковыя павозкі і гарматы. Былі вагоны з коньмі. Жандары стаялі каля станцыі і глядзелі за парадкам. Афіцэры ў залатых пагонах выйшлі на перон прайсціся. Каля самай станцыі ўпарку стаяў атрад прызваных у войска настаўнікаў школ і іншых адукаваных — інтэлігенцыі. Яны былі накіраваны ў нестраявыя часці войск — на інтэнданцкія склады, на сухарныя заводы, у канцылярыі, а пасля ў ваенныя афіцэрскія школы. Убачыўшы афіцэраў, атрад настаўнікаў заспяваў рускі гімн: „Божа, цара храні”. Афіцэры сталі навыцяжку — смірна, узялі пад казырок. Жандары затрымалі бегатню людзей і салдатаў. Усё як бы замерла. Перажываўся патрыятычны настрой. Казалі, што паслалі тэлеграму цару з пажаданнем перамогі над ворагам. Вайсковы эшалон доўга не стаяў, бо спяшаў на фронт. Паравоз папыхцеў і пагрукатаў на захад.
…
Аповяд вядзецца пра чыгуначную станцыю паблізу Пружанаў. Бліжэйшая станцыя – гэта Аранчыцы.
«Раённыя будні» чытаюць у кожным другім доме Лінова і Аранчыц
Выдатны калектыў аднадумцаў працуе ў аддзяленні паштовай сувязі вёскі Лінова. Ветлівыя паштальёны Жанна Віктараўна Ціханчук, Жанна Рыгораўна Більцэвіч і Вольга Іванаўна Наход даўно сталі жаданымі людзьмі ў дамах вяскоўцаў. Са свежай поштай і добрымі навінамі яны спяшаюцца да кожнага. Надзвычай прыемна, што мясцовыя паштальёны сябруюць з раённай газетай: уменне знайсці свае словы для падпісчыкаў зрабілі гэтых жанчын лідарамі нядаўняй падпісной кампаніі на «Раённыя будні». Дзякуючы іх намаганням, у бягучым годзе «раёнка» будзе прыходзіць практычна ў кожны другі дом жыхароў вёсак Лінова і Аранчыцы.
Хаця, як зазначаюць гэтыя паштальёны, не так складана пераканаць людзей у тым, каб яны аддалі перавагу раённай газеце. Многіх і так прывабліваюць менавіта мясцовыя навіны і аб’явы, аповеды пра сваіх родных, сяброў і проста знаёмых. Пра што і піша «раёнка». Прычым паступова маладзее і чытацкая аўдыторыя, бо атрымліваць з рук паштальёнаў чарговы нумар «Раённых будняў» жадаюць і маладыя сем’і.
Алег СІДАРЭНКА.
Вечер встречи «Через годы, через расстояния»
Уважаемые выпускники!!!
Приглашаем вас 4 февраля 2017 года
на Вечер встречи «Через годы, через расстояния».
Ждём вас в 17.00 в ГУО «Линовская СШ».
Учителя и учащиеся ГУО «Линовская СШ»
Тайна сердца твоего
14 января зал Линовкого ДК был заполнен людьми. Такое бывает у нас редко. Родители вместе со своими детьми пришли на рождественский спектакль “Тайна сердца твоего”, организованный церковью христиан веры евангельской “Ковчег Спасения” г. Пружан.
Перед спектаклем со словом к присутствующим обратился Бойко Эдуард Николаевич.
Фрагмент спектакля “Тайна сердца твоего”
После спектакля детям раздавали подарки.
Святочны канцэрт Ліноўскай ДШМ
Святочны канцэрт Ліноўскай ДШМ
Выстава «Ад абака да камп’ютара»
На зімовых канікулах у ДУА «Ліноўская СШ» будзе працаваць выстава экспанатаў вылічальнай тэхнікі
На выставе будзе прадстаўлена больш за 70 экспанатаў.
Арганізатар выставы: настаўнік інфарматыкі Гук Аляксандр Іванавіч
Час працы:
3 – 6 студзеня 2016 года – з 9.00 да 13.00
Магчыма наведванне ў іншы час.
Тэлефон +375 33 6073623
Навагоднія святы ў школе
Дараванне-2016. У Пружанах прайшла пятая цырымонія ўзнагароджання таленавітай моладзі
Пятая ўрачыстая цырымонія ўзнагароджання адораных дзяцей раёна «Дараванне-2016». Героямі яе ў гэтым годзе сталі 83 «зорныя» дзяўчынкі і хлопчыкі. 70 з іх вызначыліся асабіста, 13 — у ліку каманд. Сярод іх былі і нашы дзеці.
Нікіцюк Марыя, Жылінская Кацярына, Нікітчык Наталля Аляксандраўна. Ліноўская дзіцячая школа мастацтв.
Нікіцюк Марыя, Жылінская Кацярына, Нікітчык Наталля Аляксандраўна
Ліноўская сярэдняя школа
Пасля вызвалення Заходняй Беларусі ў в. Лінова пачала працаваць “Ліноўская сямігадовая беларуская школа”. Першы дырэктар школы Павук Антон Іліч – родам з вёскі Шані. Яшчэ пры царскай ўладзе ён закончыў Свіслачскую настаўніцкую семінарыю і двухгадовыя матэматычныя курсы ў Вільне.
У 1915-1916 гадах А.И.Паук быў з сям’ёй на Смаленшчыне ў эвакуацыі У 20-х вярнуўся на радзіму і займаўся будаўніцтвам будынка школы, але настаўнікам не працаваў. Да 1939 г. займаўся хатняй гаспадаркай. Толькі пасля ўсталявання Савецкай улады вярнуўся да выкладчыцкай працы.
Ліноўская сямігадовая школа працавала да пачатку Вялікай Айчынай вайны 1941-1945гг. У самым пачатку вайны тэрыторыя Ліноўскага сельскага савета была захоплена фашыстамі.
Сваю дзейнасць школа ўзнавіла в 1944 годзе пасля вызвалення ад акупантаў. Дырэктарам зноў стаў Павук Антон Іліч. Другім дырэктарам школы быў Коласаў І.П. Праз некалькі гадоў (1949 год) яго змяніў Захарчанка Аляксандр Пятровіч
