Палацава-паркавы ансамбль, радавое гняздо Трымбіцкіх. Маёнтак ад бліжэйшай вёскі меў назву Ліноўскі.

Ліноўскі палац быў узведзены Вінцэнтам Трымбіцкім на мяжы XVII – XIX ст. Палац быў пабудаваны з цэглы, меў адзін паверх, накрыты гладкім чатырохсхільным дахам.

У пачатку ХХ ст. Уладзіслаў Трымбіцкі распачаў яго перабудову. Для распрацоукі праекта i яго ажыццяўлення быў запрошаны дойлід Луба. Планавалася ўзвесці сіметрычныя двухпавярховыя крылы, але недахоп сродкаў i пачатак 1-й сусветнай вайны не дазволілі ажыццявщь намечанае да канца. Тым не менш палац пасля перабудовы набыў манументальны выгляд.

Цэнтральны фасад палаца быў вылучаны масіўным порцікам, 1-ы паверх якога складалі 5 аркад, над якімі ўзвышаліся 4 стройныя калоны з гладкім трохвугольным франтонам. Вокны 2-га паверха, што выходзілі на балкон з балюстрадай, мелі квадратную і прамавугольную форму. Даволі арыгінальна выглядаў паркавы фасад палаца.

Фотаздымкі з Romana  Aftanazy “Dzeje rezydencji…” ст. 64-67, 1939 г.

Aftanazy. Dzieje rezydencji na dawnych kresach Rzeczypospolitej. Tom 2 st.64,65,66,67

Сярэдні рызаліт меў адзін паверх, гладкую тынкоўку, высокі шчыт, адно вялікае акно i прасторную тэрасу з шырокімі ўсходамі.

Левае крыло паркавага фасада мела 2 паверхі, багатую аздобу i невялікі балкон з бакавымі калонамі. Правае крыло было не завершана і адрознівалася па архітэктуры ад левага.

Аднапавярховую частку палаца накрываў гладкі двухсхільны дах, а двухпавярховая частка порціка і левага крыла мела чатырохсхільны дах.

Палац меў багатую ўнутраную аздобу. У пярэднім пакоі стаялі мармуровыя скульптуры Нерона і Агрыпіны. Цэнтральная зала, якая служыла сталовай, мела 50 кв м плошчы. Пакоі дзяліліся на “цёмныя”, “светлыя”, “ясныя” у залежнасці ад колеру шпалер i аздобы мэблі.

Палац абкружаў пейзажны парк, закладзены Вінцэнтам Трымбіцкім пры будаўніцтве рэзідэнцыі ў канцы XVIII ст. Парк грунтоўна абследаваны i апісаны А.Т. Федаруком . Плошча парку складае 3 га (без саду). Ён размешчаны ўздоуж выцягнутай кампазщыйнай восі з поўначы на поўдзень. Уязная алея кароткая. Яна адметная тым, што аздоблена каштоўным экзотам — ліпай крымскай, а таксама сваёй шырынёй (20 м). Алея вяла да параднай паляны з традыцыйным кругам перад палацам. 3 усходняга боку алея фіксавалася стайняй, з заходняга боку да яе прымыкаў крухмальны завод.

Праз парк праходзіла прагулачная алея, абсаджаная пладова-ягадным і кустамі. У пачатку XIX ст. паркавыя баскеты атрымалі пейзажную аздобу невялікімі дрэвавымі групам i салітэрамі; клёнам, грабам, ясенем, дубам, ліпай i інш. Дрэвы дасягалі ўзросту 150 i больш гадоў. Дрэвастой – клён, ліпа, граб, дуб, ясень.
Палац захаваўся да нашых дзён. Доўгі час у ім знаходзіліся кватэры (левая палова), клуб, магазін і кантора Ліноўскага спіртзавода (правая палова). Правая палова мае добры стан, ў ёй знаходзіліся кантора Ліноўскага крухмальнага завода і магазін.

 Л.М.Несцярчук, “Замкі, палацы, паркі Берасцейшчыны Х-ХХ стагоддзяў”, Мінск, Белта, 2002 г. ст. 288,289,290 .